خانه | پست الکترونیک | آرشیو

صدایی دیگر = ده نگێکی جیاواز

تماس بانویسنده ازطریق ایمیل:tarikeredemokrat@yahoo.com


بحران سیاسی درونی دمکراتها

آکام نیوز: آسو خبات از اعضای حزب دمکرات کُردستان بعلت انتشار یک متن ادبی بنام جوتیارانی آزادی از حزب اخراج شد.

این برای بار دوم است که اعضای این حزب بعلت انتقاد از پارادایم سیاسی حزب به کمیته امنیتی احضار شده و بعد از اهانت و تهدیدهایی جهت تکذیب مطالب انتشار یافته مواجهه می شوند و در صورت عدم تکذیب مطالب منتشر شده از حزب اخراج می شوند.

آسو خبات اکنون در اربیل زندگی می کند و اعلام داشته که از این به بعد یک فرد آزاد بوده و کار نویسندگی خود را جدا از تمام احزاب سیای کُرد ادامه خواهم داد و خود را اسیر ایدئولوژی سنتی وضد آزادی بیان این احزاب نخواهم کرد و این در حالی است که یکی دیگر از اعضای حزب دمکرات کُردستان بنام " آرام ابراهیم خاص" چند ماه پیش باز بعلت انتشار مطالبی در قالب انتقاد از حزب اخراج شد و این نشان از بجود آمدن بحران جدی در درون حزب می باشد.



+ نوشته شده در 28 / 5 / 1391برچسب:, ساعت توسط دابراو |

آشنايي بيشتر با تاريخچه،اهداف و عملکردهاي حزب دمکرات-2

تشکیل حزب دموکرات کردستان:
در سال1324، حزب دموکرات کردستان، به رهبری قاضی محمد موجودیت خود را در شهر مهاباد اعلام کرد. وی پس از مسافرت هایی که به شوروی داشت، با مجاب‌کردن رهبران جمعیت رستاخیز کرد (کومله ژکاف) توانست زمینه تاسیس حزب دموکرات کردستان را فراهم کند. اساسنامه این حزب به شرح زیر اعلام شد:

1ــ ملت کرد در داخل ایران در اداره امور ملی خود آزاد و مختار باشد و در حدود دولت ایران، منطقه کردستان را اداره کند.
2ــ با زبان کردی خود بتواند تحصیل کند و این زبان به رسمیت شناخته شود.
3ــ انجمن ولایتی کردستان طبق قانون اساسی، به‌فوریت انتخاب و در تمام کارهای اجتماعی و دولتی نظارت و سرکشی کند.
4ــ ماموران دولت در منطقه، باید از اهل محل باشند.
5ــ تمام درآمد منطقه باید در خود منطقه صرف شود.
6ــ حزب دموکرات کردستان خواهد کوشید بین ملت آذربایجان و اقوامی‌که در آنجا زندگی می‌کنند، وحدت و برادری کامل برقرار کند.
7ــ حزب دموکرات کردستان با استفاده از منابع طبیعی سرشار کردستان و پیشرفت امور کشاورزی، بازرگانی، فرهنگی و بهداشتی برای رفاه اقتصادی و معنوی ملت کرد مبارزه خواهد کرد.

چهارماه پس از تشکیل حزب، در بیست‌وپنجم آذر سال1324، قاضی محمد در میدان چهارچراغ مهاباد تاسیس جمهوری خودمختار مهاباد را اعلام کرد. در این روز، وی خطاب به هوادارانش گفت: «مردم کرد مردمی تنها هستند، سرزمینشان غصب و تقسیم‌ شده است و از ابتدایی‌ترین حقوق، یعنی حق تعیین سرنوشت، بی‌بهره‌اند... .»
وی سپس، با لباس افسران روسی و درجه ژنرالی، به‌عنوان فرمانده کل قوای کردستان از نیروهای خود سان دید. این جمهوری را از نظر نیروی نظامی، حزب دموکرات کردستان عراق (بارزانی ها) و از نظر امکانات مالی و تجهیزات نظامی، شوروی تامین می‌کرد.هنوز یک‌سال از عمر حزب دموکرات و تاسیس جمهوری مهاباد نگذشته بود که قوام‌السلطنه با دولت شوروی درباره چگونگی ترک نیروهای روس از ایران به توافق رسید.
با خروج نیروهای شوروی از خاک ایران، نیروهای ارتش در زمستان سال1324 بدون درگیری به مهاباد وارد شدند و پس از سه روز، قاضی محمد و سران حزب دموکرات را دستگیر کردند. صد روز بعد، زمانی‌که ارتش به‌طورکامل در شمال کردستان ایران مستقر شده بود، قاضی محمد، صدر قاضی و محمدحسین سیف قاضی در همان میدان چهارچراغ مهاباد به دار آویخته شدند.
پس از سقوط جمهوری مهاباد، اعدام قاضی ها، دستگیری تعدادی از اعضای کمیته مرکزی حزب دموکرات کردستان و فرار دیگر اعضای حزب به عراق، جنبش کرد در ایران عملا فروپاشید.
از سال1328 تا پایان دوره نخست‌وزیری دکتر مصدق، حزب دموکرات کردستان، در همکاری با حزب توده، دوباره احیا شد، اما پس از کودتای بیست‌وهشتم مرداد، بار دیگر فعالان حزب دموکرات در کردستان سرکوب شدند. نکته درخورتوجه‌آنکه در این دوره، روابط خوبی بین دو حزب دموکرات کردستان ایران و حزب دموکرات کردستان عراق وجود داشت.
در سال1336، اعضای شورای حزب دموکرات کردستان بار دیگر فعالیتهای خود را با کمک حزب توده آغاز کردند و عبدالله اسحاقی (احمد توفیق)کوشید تا در خارج از کشور به تشکیلات حزب سر و سامان دهد، اما ازآنجاکه درباره خط‌مشی مبارزه، با حزب توده اختلاف‌نظر داشت، نتوانست هیچ حرکت چشم‌گیری انجام دهد و از‌این‌زمان‌به‌بعد، حزب دموکرات ارتباطش را با حزب توده قطع کرد. در همین ایام، عبدالرحمن قاسملو و غنی بلوریان ــ از اعضای اصلی حزب ــ دستگیر شدند. البته قاسملو به علت همکاری و انتشار نام عده زیادی از اعضای حزب آزاد شد، اما بلوریان تا سال1357 در زندان ماند.
در سال1343، کنگره دوم حزب در کوی سنجق عراق تشکیل گردید و عبدالله اسحاقی به دبیرکلی آن انتخاب شد. در این دوره، ملامصطفی بارزانی نفوذ زیادی روی حزب داشت و با توجه به کمک های شاه ایران به حزب دموکرات کردستان عراق، وی نقش زیادی در برقراری امنیت در کردستان ایران و کنترل عملیات های حزب دموکرات کردستان ایفا کرد.در جریان کنگره دوم، به پیشنهاد اسحاقی، قاسملو به علت خیانت به جنبش کرد و همکاری با ساواک از حزب اخراج شد و به چکسلواکی رفت.
در سال1346، یک کمیته انقلابی با خط‌مشی مسلحانه، به‌عنوان حزب دموکرات، از حزب توده جدا شد و عده‌ای از آنها همچون اسماعیل شریف‌زاده، سلیمان معینی، عبدالله معینی و... به کردستان ایران وارد شدند و برای تکمیل حزب به عضوگیری پرداختند. خلع سلاح یکی از پاسگاههای ژاندارمری پیرانشهر، از جمله اقدامات چشم‌گیر این افراد بود. آنها حدود دویست‌نفر عضو داشتند که در قالب نُه دسته، در شمال کردستان فعالیت می‌کردند. در سال1347، نیروهای ژاندارمری، صدوچهار نفر از آنها را دستگیر کردند و بیست‌وسه نفر از آنها را اعدام نمودند.
تشکیل سومین کنگره حزب دموکرات در سال1352 ــ با فاصله زمانی ده سال از کنگره دوم ــ نشان‌دهنده رکود فعالیتهای حزب بود. در این کنگره، حزب دموکرات مشی مسلحانه را به‌عنوان شکل اساسی مبارزه برگزید و عبدالرحمن قاسملو به سمت رهبری حزب انتخاب شد.ازآنجاکه طی این دوره، بین حکومت ایران و حزب دموکرات کردستان عراق روابط خوبی برقرار بود، رژیم عراق نیز به حمایت از حزب دموکرات کردستان ایران پرداخت.

ادامه دارد...



+ نوشته شده در 26 / 5 / 1391برچسب:, ساعت توسط دابراو |

67 ساڵ ته‌نیا حیزبی دێموکراتی کوردستانی ئێران کە...

به ریزان له چه ن رۆژی رابردوودا له سه ر دیواری یه کیک له براده رانم له "فیس بووک"دا شتیکم دی که زۆر زۆر سه رنجی راکێشام-و ئه گه ر درۆشتان له گه ڵ نه که م! پێشم خۆش بوو!!!-پاشان له گه ڵ خۆما کوتم ئه بێ حیزبی دێموکرات-ئه و حیزبه ی که هه میشه له خه یاڵی دا رێبه ری بزوتنه وه ی گه لی کوردی هه بوو-تا چ رادده یه ک له ناو خه لکی کوردا جیگا و شو ێنی ماوه؟؟؟با پێکه وه با به ته که بخوێنینه وه:

فیس بووکه که:

ئەمە پێناسەی منە بۆ ئەو گوفتارە جێی سەرنجەی دیموکرات کە من لە بەرامبەریدا ستم نووسیوە و رای خۆمە و هیچیتر.
67ساڵ ئه‌خلاقی سیاسی... بەدرەوشتترین و بێ ئەخلاقترین حیزبی سیاسی
67 ساڵ پاراستنی که‌رامه‌ت... لەو ماوەدا سەدان کەسایەتی سیاسی کەرامەتیان شکێنرا
67 ساڵ پاراستنی مافی مرۆڤ.... ئەو مافی مرۆڤە لای دیموکڕات بوونی نییە
67 ساڵ خۆشه‌ویستی بۆ نیشتمان...
خۆتان شەرمەزار کردووە کە لە ئێوەدا بەدی ناک... رێ
67 ساڵ ئاشتی و ئازادی خوازی... و لە پێناو دەسەڵات و کورسی خۆتان
67 ساڵ یه‌کسانی خوازی... و تەنیا چەند کەسێک نەبێ ئەوەیتری ........ە
67 ساڵ خه‌بات دژی چه‌وسانه‌وه‌...... خۆتان خۆتان و سەرکردە شەهیدەکانتان چەوساندۆتەوە
67 ساڵ ئیراده‌ی پۆڵایین .. بۆیە پۆڵاتان لە کوردستان نەهێشتووە
67 ساڵ ئاوات و هیوا ئاره‌زوو.. لە پیناو یەکتر کوژی و شەری برا کوژی و یەکتر نەهێشتن
67 ساڵ په‌ره‌رده‌ و فيرکردن... بەدرەوشتی، بێ ئەخلاقی سیاسی، ناراستی و .....
67 ساڵ به‌رخۆدان... بۆ هاوریکان و لە بەرامبەر کورداندا
67 ساڵ له‌ تاراوگه‌ ژیان....توانەوە و لە بیر کردنی ژیانێکی سەربەرزانە
67 ساڵ پیشمه‌رگه‌ بوون.. خوا هەڵناگرێ ناوی پیشمەرگەشتان خرا کردووە
67 ساڵ چه‌ک له‌ شان.. چەکێک لە پێناو یەکتر کوشتن و هاوڕێ کوژی
67 ساڵ ته‌نیا حیزبی دێموکراتی کوردستانی ئێران کە کردیە قوربانی دەسەڵات و خۆپەرستی



+ نوشته شده در 24 / 5 / 1391برچسب:, ساعت توسط دابراو |

وتووێژی‌ عوسمان ره‌ستگار له‌گه‌ڵ‌ به‌رپرسێكی‌ ئێنشعابیه‌كان

وتووێژی ڕۆژنامه‌وان عوسمان ڕه‌ستگار له گه‌ڵ به‌ر‌پرسێکی ئه‌و مه‌حفه‌له‌ی که له حیزبی دێموكرات  دابڕاون‌و خۆیان به‌ ناوی دێموكرات  ده‌ناسێنن!

خوێنه‌رانی به‌ڕێزی ئه‌م وتووێژه، به هۆی کێشه‌کانی ناو خۆیان‌و مه‌سائیلی ئه‌منیه‌تی ئه‌و به‌ڕێزه نه‌یویست ناوی بهێنم‌و له سه‌ر داوای خۆی نێوی خوازراوی مسته‌فای پێشنیار کرد .ئه‌منیش له گه‌ڵ ڕێزم بۆ کاک مسته‌فا وتووێژه‌که وه‌ک خۆی بڵاو ده‌که‌مه‌وه.

پ)پێم خۆشه پرسیاری یه‌که‌م به‌وه ده‌ستپێبکه‌م که چۆن بو پرسی یه‌کگرتن یا نزیک بونه‌وه ئاوا له ناکاو گه‌رمو گوڕ بوه‌وه ؟

و)ئه‌وه‌ی ڕاستی بێت وه به سراحه‌ت بمهه‌وێت باسی بکه‌م من ئه‌مه به شانسی ئاخر ،یا تیری ئاخر ناو ده‌به‌م که ئه‌م دۆستانه هاویشتویانه‌و تا ئه‌و جێگا ئاگادار بم هه‌ر له دوای وتووێژه‌که‌ی به‌ڕێز کاک مسته‌فا هیجری ناکۆکیه‌کان له ناو غه‌یره خودیه‌کانی ئیمه سه‌ریان هه‌ڵدایه‌وه وه پاش ئه‌و هه‌مو پاکانانه دوای شکسته‌کانی ئه‌م دوایانه‌مان له سه‌ر کورد که‌ناڵه‌وه بێڕێزیه‌کی زۆر به گروپی هه‌ڵوێست‌و حدکا، کاک خالید له سه‌ر پێشنیاری مامۆستا‌و کاک ئاسۆ حه‌سن زاده په‌نایان برده به‌ر سه‌رکۆنسولی فه‌رانسا له هه‌ولێر، دیار به بۆ ئه‌م کاره‌ش سێ‌ هه‌ده‌فیان هه‌یه :

1 -ده‌ر‌چون له‌و قه‌یرانه نه‌خوازراوه‌ی که تێیه‌وه گلاون 2-به لاڕێدا بردنی بیرو ڕای گشتی 3- که‌ڵک وه‌رگرتنی خراپ‌و سوئیستفاده‌ی گروهی خۆیان له ئیحترامێک که به‌ڕێز"دوکتور فریدریک تیسۆ" بۆ حیزبه‌که‌ی دوکتور قاسملو هه‌یه‌تی .

پ)باشه کاتی خۆی ئه‌وه‌نده‌ی ئاگادار بم به‌ڕێز کاک مه‌سعود بارزانی سه‌رۆکی هه‌رێم‌و به‌ڕێز دکتر مه‌حموود عوسمان‌و زۆر شه‌خسیه‌تی سیاسی‌و ناسراوی گه‌له‌که‌مان بۆ چاره‌سه‌ری ئه‌و کێشانه‌ی مامۆستا‌و هه‌واڵانی هه‌نگاویان هه‌ڵهێناوه به‌ڵام به داخه‌وه‌ به هه‌ر هۆ‌یه‌ک که بووه جوابی پۆزه‌تیفیان پێ نه‌دراوه پرسیار ئه‌وه‌یه که بۆ کاک خالیدو مامۆستا ئه‌وه‌نده بێگانه په‌ره‌ستن؟

و)باشتره ڕۆژنامه‌وانان ئه‌وه پرسیاره له خۆیان بکه‌ن

 

پ)پێت وایه‌ به‌ڕێز "دوکتور فریدریک تیسۆ" بۆ خۆی به‌و کاره هه‌ستاوه یا هوکاری که‌ی بوه؟

و)هه‌روا که عه‌رزم کرد به هۆی ئه‌و 3 ده‌لیله داوایان لێکراوه

پ)ئایا ئه‌وه‌ی که خۆتان به دێموكرات  ده‌زانن‌و شانازی به ڕابردوشتان ده‌که‌ن بیرو ڕای خه‌ڵک له‌و باره‌وه چۆن هه‌ڵده‌سه‌نگێنن ؟

و) ڕاستتان ده‌وێت کاک عوسمان، له ناو خه‌ڵک دایم خۆم به ... ده‌زانم .به‌ڵام چاره نیه بارێکه هه‌ڵمان گرتوه به بێ ئاسۆ .

 

پ)باشه هه‌ڵوێست‌و دژ‌کرده‌وه‌ی کادرو پێشمه‌رگه‌کانتان له به‌رانبه‌ر ئه‌و کارانه‌ی مامۆستاو کاک خالید‌و یاری کردن به ئیحساساتی ئه‌و پێشمه‌رگانه چۆن هه‌ڵده‌سه‌نگێنیت ؟

و) (پێکه‌نین) له ڕاستی ئه‌و خه‌ڵکه به زۆری خزمو که‌سو کاری خۆیانن، به داخه‌وه رق‌و کینه‌و ته‌عه‌سوب وای کردوه که قه‌ت بیر له‌و هه‌ڵوێستانه نه‌که‌نه‌وه.

 

پ)ڕه‌نگدانه‌وه‌ی گه‌ڕانه‌وه‌ی براده‌رانی هه‌ڵوێست له ناو ریزه‌کانتان چۆن ده‌بینیت؟

و) به‌داخه‌وه ده‌بێت بڵێم که باشترین کادره‌کانمان له ده‌ستمان چون به‌تایبه‌ت له سنه‌و ده‌روبه‌ری هه‌موش خه‌تای‌ مامۆستاو کاک خالید بو.

 

پ)پێت وایه گه‌ڕانه‌وه‌ی ئێوه یا حیزبه‌که‌ی مامۆستا ده‌بێته هۆی به‌هێز بونی دێموكرات  یا لاوازی دێموكرات ؟

و)به‌ڵی پرسیارێکی جوانه کاشکا هه‌موو به‌رپرسانی دێموكراتیش تۆزێک بیریان له نه‌تیجه‌ی یه‌کگرتن بکردبایاوه . من له سه‌ر ئه‌و باوه‌ڕه‌م که گه‌ڕانه‌وه‌ له ژێر هه‌ر ناوێکدا بێت ده‌بێته هۆی ته‌فروتونا بوونی ڕیزه‌کانی حیزب، ئه‌و جیله خوێنده‌واره نوێیه‌ی که له‌م 10 ـ 15 ساڵه‌دا هاتونه‌ته ناو حدکا زۆریان ریزه‌کانی حیزب به جێ ده‌هێڵن‌و ڕێکخراوانیک سه‌ر هه‌ڵده‌ده‌ن که له‌م کاته‌دا هه‌ستیاره‌دا پێویست نین‌و نه‌خۆشیو  دووبه‌ره‌کی زیاتر له ناو حیزب سه‌ر هه‌ڵده‌دات. حیزبی دێموكرات  بۆ جارێکیتر به ده‌ردێک ده‌به‌ن که ئاره‌زوی دوژمنانی ڕێبه‌رانی شه‌هیدمان بوو . من به‌و نه‌تیجه گه‌يشتوم که ئه‌و نه‌سڵه ڕۆشنبیرو دانشگاهیانه له ساڵانه‌ی دوایدا هاتونه‌ته ناو حدکا له گه‌ڵ گه‌ڕانه‌وه‌ی کاک خالیدو مامۆستاو کاک حه‌سه‌ن ره‌ستگار نین، حدکا یا ده‌بێت جیلی نوێی ناو ڕیزه‌کانی خۆی قبوڵ بکات یا مامۆستاو دۆستانی.

به نقل از سایت "هه‌ڵۆی‌ كوردستان"



+ نوشته شده در 23 / 5 / 1391برچسب:, ساعت توسط دابراو |

آشنايي بيشتر با تاريخچه،اهداف و عملکردهاي حزب دمکرات-1

وجود اختلافات قومی و مرزی برای هر دشمنی غنیمت است. دشمنان همیشه سعی می‌کنند چنین اختلافاتی را به‌عنوان یک اهرم فشار در آستین روابط خارجی خود نگاه‌ ‌دارند. در جریان جنگ ایران و عراق شاهد بهره‌برداری غرب از احزاب و تشکلهای کرد علیه جمهوری اسلامی ایران هستیم. مهمترین این موارد، تحریک حزب دموکرات کردستان به رهبری عبدالرحمان قاسملو می‌باشد که در آبان سال 1357 و به تبع برهم‌خوردن ثبات سیاسی ایران، به‌عنوان دبیرکل حزب به تجدید سازمان و تقویت آن پرداخت. البته حزب دموکرات کردستان از حزبهای باسابقه ایران است که در فضای سیاسی دهه 1330 به‌وجود آمد و با فراز و فرودهایی تداوم پیدا کرد. اما تقویت و تاثیر سیاسی مهم آن بیشتر به‌دوران پس از پیروزی انقلاب و نقش آنها در حرکتهای جدایی‌طلبانه و همکاری با رژیم صدام در جنگ علیه ایران مربوط می‌شود. پیوستن این حزب به شورای مقاومت ملی (مخالفان فراری جمهوری اسلامی در خارج از کشور) نیز یکی از نکته‌های مهم درباره آن است. سطور حاضر پیشینه، تحولات و همکاری حزب دموکرات کردستان با ارتش بعثی عراق را مورد دقت و پژوهش قرار داده است.

از آغاز قرن بیستم، مساله کردها همواره یکی از پرتنش‌ترین مسائل کشورهای خاورمیانه بوده است. در این منطقه، چهار کشور ایران، ترکیه، عراق و سوریه به دلیل داشتن جمعیت درخور توجهی از کردها، مهمترین مناطق پراکندگی این گروه جمعیتی به‌شمار می‌روند. طی سالهای گذشته، برخوردهای بسیاری میان کردها و حکومتهای مرکزی کشورهای مذکور روی داده است. همچنین، احزاب و تشکلهایی در مناطق کردنشین این کشورها شکل گرفته‌اند و فعالیت می‌کنند که بیشتر تحت تاثیر عوامل داخلی و شرایط بین‌المللی، با طرح دیدگاههای استقلال‌طلبانه، به مبارزه مسلحانه متوسل شده‌اند: مبارزات مسلحانه حزب کارگران کرد ترکیه (PKK)، حزب دموکرات کردستان عراق، اتحادیه میهنی کردستان عراق، حزب دموکرات کردستان ایران و حزب کومله.
حزب دموکرات کردستان ایران باتوجه به فعالیت گسترده حزبی، یکی از مهمترین جریان های حزبی منطقه کردستان در قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی بود. در نتیجه اقدامات این حزب در کردستان مقارن با پیروزی انقلاب اسلامی و نیز در جریان تجاوز نظامی رژیم عراق به ایران،بحران گسترده‌ای در منطقه کردستان ایجاد شد که آسیب های زیادی به کشور وارد کرد و امنیت ملی کشور را در معرض خطر قرار داد. درواقع، در شرایطی که ارتش عراق تا دروازه‌های اهواز پیشروی کرده بود، جریان های ضدانقلاب در کردستان، شهرهای چند استان شمال غربی کشور را ناامن کرده بودند و با انجام اقدامات نظامی علیه جمهوری اسلامی ایران، بخش زیادی از توان نیروهای نظامی را به‌جای دشمن خارجی، متوجه خود ساخته بودند.

اوضاع سیاسی کردستان پیش از پیروزی انقلاب اسلامی:
حرکتهای تجزیه‌طلبانه در استان کردستان ایران، مدتها پس از آغاز این‌گونه حرکت کردها در دو کشور ترکیه و عراق آغاز شد. استقلال‌خواهی کردها در ترکیه و عراق میراث شکست امپراتوری عثمانی، فروپاشی آن و تعهدی بود که کشورهای پیروز جنگ جهانی اول، در معاهده لوزان در مورد تشکیل کشور مستقلی برای کردها داده بودند. آغاز حرکت های استقلال‌طلبانه در کردستان ایران درواقع به جنگ جهانی دوم و تسلط نیروهای شوروی بر استانهای آذربایجان و کردستان برمی‌گردد. یکی از مهمترین دلایل تاخیر این‌گونه حرکت ها در کردستان ایران، آن بود که برخلاف کردهای ترکیه و عراق که خود را از ریشه، نژاد و فرهنگ ترک و عرب نمی‌دانند، کردهای ساکن ایران خود را ایرانی می‌دانند.

نخستین تشکیلات سیاسی کردی، در سال1319 و به‌نام جمعیت رستاخیز کرد (کومله ژکاف) به‌طورمخفیانه در شهر مهاباد شکل گرفت که با اشغال کردستان به دست نیروهای روس، فعالیت آن تا اندازه‌ زیادی مختل شد.طی دوره تسلط نیروهای شوروی بر کردستان و آذربایجان، این کشور کوشید زمینه‌های لازم را برای الحاق این مناطق به آذربایجان شوروی فراهم کند. دراین‌باره مقامات شوروی با حمایت از قاضی محمد ــ که وجهه مردمی در مهاباد داشت ــ به ایجاد تشکل های همسو با منافعشان اقدام کردند.

ادامه دارد...



+ نوشته شده در 22 / 5 / 1391برچسب:, ساعت توسط دابراو |

فرمان برای تجزیه-2

روز ششم ژوئیه1945(15تیر1324)،استالین قرارداد سری کمیته مرکزی حزب کمونیست(بلشویک)اتحاد جماهیرشوروی را تحت عنوان(درباره سازماندهی جنبشهای جدائی خواهانه در آذربایجان جنوبی و سایراستانهای شمالی ایران(بخشهای شمالی کردستان))را امظا کرد:

دراوایل ماه ژوئیه1945(تیر-مرداد1324)میرجعفرباقراوف به مسکو احضار شد ودر ششم همین ماه دفترسیاسی کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحادجماهیرشوروی قرار محرمانه ای تحت عنوان (تدابیر لازم درمورد سازماندهی جنبشهای جدائی خواهانه در آذربایجان جنوبی و سایر شهرهای شمالی ایران)صادر کرد.
برای رهبری این جنبش جدائی خواهانه درآذربایجان تشکیل (فرقه دمکرات آذربایجان) پیش بینی شده بود.
باتشکیل فرقه دمکرات می بایست کمیته ایالتی حزب توده ایران بطور اساسی دگرگون میشد و از تمام طبقات مردم،کسانی که طرفدار جدائی آذربایجان بودند به این فرقه می پیوستند.
دربند سوم قرار دفتر سیاسی،درکردستان نیز سازماندهی جنبش جدائی خواهانه و برقراری خودمختاری پیش بینی شده بود.
از این پسفروسها در مناطق آذربایجان و کردستان شروع به فعالیتهای شدیدفرهنگی و سپس سیاسی و نظامی کردند و در صدد تحریک احساسات مردم،به منظور جذب آنان به سوی خویش برآمدند؛اما خروج نیروهای شوروی از ایران نشان دادکه موفقیت انها ظاهری بوده و از ژرفای لازم میان توده های مردم برخوردار نبود.
از آغاز اشغال ایران،دستگاههای امنیتی شوروی،طرح هایی در باره عملیات تجزیه طلبانه در کردستان،آماده کرده بودند.اسمیرنوف سفیر کبیر شوروی در تهران که با مسائل ایران اشنایی بیشتری داشت،بااینکار مخالف بود.او براین باور بودکه:
درایران مسئله جدائی خواهی کردها،پیوسته بازیچه سیاستهای کشورهای خارجی بوده است.ماباید از ورود به این بازی بپرهیزیم.این بدان معنا نیست که از کردها قطع علاقه کنیم و از آنها در پیشبرد منافع خودمان استفاده نکنیم.درهرحال فعالیتهای سیاسی ما درشمال ایران با آذربایجانی ها ارتباط دارد.
اما روسها که براثر یارهای بی دریغ متفقین و بویژه آمریکائی ها،توانسته بودند از نابودی کامل از سوی آلمان نازی،جان به دربردند،درکنار تلاش برای نفوذ هرچه بیشتر در آذربایجان دید خود را متوجه منطقه کردنشین آذربایجان غربی نیز کردند.دراین فرایند:
سال1944(1323)،شاهد رود عده زیادی از افساران سیاسی و سایر ماموران شوروی به آذربایجان و کردستان بود.
البته ماموران گسیل شده به مناطق کردنشین نیز مانند آذربایجان،ازمیان مسلمانان شوروی برگزیده میشدند.همانگونه که در آذربایجان،تلاشهای روسها در کنسولگری تبریزتمرکز داشت،درمنطقه کردنشین آذربایجان غربی،این وظیفه،به دوش کنسولگری شوروی در رضائیه(ارومیه)گذارده شده بود:
درکردستان،فعالیتها برگرد کنسولگری شوروی در رضائیه متمرکز بود که از جمله کارکنانش(یکی از صدهزار کردساکن اتحاد شوروی)،بنام سروان جعفراوف بود که آزادانه با لباس کردی،درمیان عشایروروستائیان کرد میگشت.
البته به نظر میرسد که الز آغاز اشغال ایران از سوی روسها،مقامهای شوروی در پی نفوذ در میان کردها بودند:
سابقه فعالیت شورویها در مهاباد به زمانی برمیگردد که دو تن از ماموران شوروی،بنامهای عبدالله اوف و حاجی اوف،به بهانه خرید اسب برای ارتش سرخ به مهاباد آمدند.
دو مامور پنهان شوروی،درآنجا با عناصر کومله ژک تماس برقرار کردند.اما همزمان باتشکیل فرقه دمکرات در آذربایجان،مقامهای شوروی درایران دست اندرکار اجرای فرمان دفترسیاسی کمیته مرکز یحزب کمونیست شوروی،درباره کردستان شدند.دراین فرمان آمده بود:
اقدامات تجزیه طلبی مقتضی در میان کردهای شمال ایران،برای جذب آنان به جنبش تجزیه طلبی مجزا،برای ایجاد منطقه خودمختار ملی کردستان،بعمل آید.
کوشش روسها براین بود که از اعزام نیرو از رضائیه به مهاباد و نیز گسیل نیرو از تهران به رضائیه برای تقویت پادگان رضائیه و شهربانی و ژاندارمری مهاباد،جلوگیری کنند.دراین میان،اطلاعات رسیده به وزارت جنگ،حکایت از آن میکردکه:
مقامات شوروی به وسایل مختلف مشغول فعالیتهای شدید بمنظور تحریک کردها علیه دولت و بروز اغتشاش می باشند.هنوز عملاً به اعزام نیرو به مهاباد...موافقت ننموده اند.
باتوجه به این مسائل،وزارت امورخارجه از سفیر کبیر ایران در مسکو خواست تا از راه وزارت امور خارجه شوروی،خواستار رفع محدودیتها شود.سفیرایران درمسکو به مقامهای شوروی تاکیدکرده بود،در صورتیکه روسها هرچه زودتر با آزادی عملی ارتش و قوای تامینه های ایران موافقت نکند:
بیم آن میرود که دامنه اغتشاشات توسعه یابد و از قدرت دولت در نقاط مزبور،بیش از پیش کاسته شود.
ازآنجا که تلاشهای دولت،برای گسیل نیروبه مهاباد بی نتیجه ماند،وزارت امورخارجه روز 26آبان 1324(17سبتامبر1945)،یادداشتی به سفارت اتحاد شوروی در تهران فرستاد.دریادداشت مزبور آمده بود:
1-عده ای از روسای کرد مقیمن در 4 استان و مهاباد،به تحریک دستجات محدودی که مخالفت با تمامیت خاک ایران را در سر دارند،به فعالیتهایی شروع نموده و به وسایل مختلف،تهیه اسلحه و مهمات می نمایند که خود را برای انجام منظور آماده سازند...
3-چند نفر از روسای کردهای مهاباد و ساکنین قسمتهای باختری آذربایجان،بدون رعایت قوانین گذرنامه و روادید،برای پیشرفت عملیات خود،به بادکوبه رفته و مراجعت نموده اند...
همزمان با تشکیل فرقه دمکرات،تنی چنداز کردها به دعوت جمهوری آذربایجان شوروی به باکو رفته بودند،چندهفته پس از بازگشت به ایران،موجودیت کومله را اعلام کردند.
روز22شهریورماه1324(13سبتامبر1945)،دولت ایران طی یادداشت دیگری،خواستار تخلیه کامل کشور از نیروهای بیگانه شد.چندروز بعد،وزیران خارجه سه دولت آمریکا،بریتانیا و شوروی در همایش لندن اعلام کردند که بر پایه پیمان سه جانبه(ایران-بریتانیا-شوروی)،نیروهای متفقین شش ماه پس از پایان جنگ با ژاپن،یعنی تا دوم مارس1946(11اسفند1324)،خاک ایران را تخلیه خواهند کرد.
دراین میان،دولت ایران از دادن یادداشتهای پیاپی به سفارت شوروی در تهران،نتوانسته بود نتیجه ای بدست آورد،(آهی)سفیرایران در مسکو دستور داد تا:
به شوروی ها تذکر دهد که دولت ایران امیدوار است از مداخله در نقل و انتقال نیروهای امنیتی ایران،منصرف شود،اما روسها که سخت دست اندر کار برنامه های خود در راستای تجزیه آذربایجان و بخشهایی از کردستان بودند،ازدادن پاسخ به درخواست دولت ایران طفره رفتند و مسئله نفت را پیش کشیدند:
تنها پاسخی که(آهی)دریافت کرد...اشاره به یادداشتی بود که چندی پیش از طرف شوروی ها تسلیم دولت ایران شده بود و از آن تقاضای اعطای امیتاز نفت،تجدیدشده بود.
پیرو گفتگو با مقامهای شوروی،وزیر امورخارجه ایران،به این نتیجه رسیده بود که:
نظر شوروی،همواره این بوده است که تا حل مسئله نفت،نمیتوان به طور کامل و قطعی،به درخواستهای ایران،ترتیب اثر داد یا آنکه اصولاً توجهی به آنها کرد.


+ نوشته شده در 19 / 5 / 1391برچسب:, ساعت توسط دابراو |

هجری:پراکندگی و عدم انسجام در میان اپوزیسیون به دلیل قدرت طلبی

دبیرکل حزب دمکرات کردستان ایران"حدکا" ادعا کرد که در میان مخالفان جمهوری اسلامی،خصوصا اپوزیسیون ایرانی و احزاب کرد مخالف جمهوری اسلامی، اتحادی وجود نداشته و قدرت آن را نخواهند داشت که در آینده این کشور قدرت را به دست گیرند! .

"مصطفی هجری" در گفتگو با روزنامه "لوموند" فرانسه پس از آنکه به مساله کرد و دیگر اقوام موجود در ایران اشاره می کند می گوید "تحریم های اقتصادی نمی تواند منجر به سقوط رژیم ایران شود و تحریم های اقتصادی آمریکا و اتحادیه اروپا رژیم را جری تر می کند و قدرتمندتر می شوند".

هجری بر این عقیده است که " به علت عدم انسجام و پراکندگی اپوزیسیون ایران،دعواها و نزاع های داخلی بر سر قدرت،انشقاق و انشعاب های پی در پی،توهین سرکردگان احزاب مخالف جمهوری اسلامی به یکدیگر،بی توجهی به خواسته های اعضاء و هواداران و حمایت از کشورهایی که در بین مردم کردستان و ایران منفور هستند". هجری ادعا کرد:"این اپوزیسیون و خصوصا احزاب کرد مخالف نظام، توان آن را ندارد که پس از سقوط رژیم در این کشور، قدرت را تحت کنترل خود در آورده و رهبری انقلابی را از خود بروز دهد!".

وی علت عدم حضور حزب مطبوع خویش را در آخرین کنفرانس اپوزیسیون ایرانی در بروکسل را به این موضوع بر می گرداند که "مساله اقلیت های ملی در ایران" در دستور کار این کنفرانس وجود نداشت. هجری در این خصوص می گوید " تا زمانی که حقوق ملی اقلیت های ملی در ایران تضمین نشود، هیچ گارانتی و تضمینی برای یکپارچگی و عدم تجزیه ایران وجود ندارد".

مصطفی هجری همچنین از بوجود آمدن "کنگره ملیت های فدرال ایران" سخن به میان می آورد و هدف حزب خود و دیگر اعضای این کنگره را دست یافتن به "ایرانی دموکراتیک، سکولار و فدرال" عنوان می کند.

هجری در پاسخ به سوالی که در خصوص پایان دادن به فعالیت های نظامی حزب متبوع وی در سال 1993 می گوید "[توقف فعالیت های نظامی] را کاری مثبت ارزیابی می کنیم. دو رهبر ما [دکتور قاسملو، دکتر صادق شرفکندی] در اروپا و 120 عضو حزب ما در کردستان عراق کشته شده اند. از آن زمان تا کنون حکومت کردهای عراق از ما حمایت و محافظت می کنند و ما نیز نمی خواهیم که اسباب زحمت را برای آنان فراهم آوریم و عاملی باشیم برای مداخله در امور آنها.ما از حکومت اقلیم خصوصا برادرمان کاک مسعود بارزانی به دلیل حمایت از حزب دمکرات کردستان ایران و دشمنی با رژیم تشکر می کنیم!برادرم مسعود بارزانی در ظاهر با رژیم ایران دوست است و آنهم مجبوری است و بخاطر مصلحت نه چیز دیگری. او پشت ما را خالی نمی کند! و این را بارها خودش شخصا به من گفته است". 

مصطفی هجری در پایان سخنان خود می گوید"در مرحله پایانی توقف فعالیت های مسلحانه و "پایان یافتن کشتارهای ایران!!" حزب من توانسته است یکبار دیگر خود را تجدید سازمان کرده و ارتباطات دیپلوماتیک خود را توسعه بخشد و ارتباطات خوبی نیز با آمریکا و سرویس های وی داشته باشد(احتمالا منظور هجری از سرویس های آمریکا سیا سرویس جاسوسی این کشور باشد).



+ نوشته شده در 16 / 5 / 1391برچسب:, ساعت توسط دابراو |

برباد دادن آرزوهای اتحاد دوباره توسط مصطفی هجری و عذر بدتر از گناه در مصاحبه‌ی اخیر وی

به نقل از سایت دیارونادیار

مصطفی هجری در اوج نفرت

به نقل از سایت خبری حدک: 

 

"مصاحبه‌ی اخیر شخص اول حدکا با تلویزیون «تیشک» ، تلاشی ناموفق بود برای کمرنگ نمودن آثار نامطلوب سناریو «الحاق» و برملا شدن محتوای صحنه‌سازی اخیرشان بر ضد حزب دمکرات کردستان.

این مصاحبه‌ که‌ بظاهر برای بحث در خصوص مسائل سیاسی روز ترتیب داده‌ شده‌ بود ، اما در واقع یک هدف را دنبال می کرد آن هم کاستن از فشار مردم و بدنه‌ی حزبشان بر رهبری «حدکا» به‌ دنبال برملا شدن واقعیت پشت پرده‌ی سناریو سازی ناموفق انها بود. ولی این بارهم چون از تحریف حقایق مدد جسته‌ بودند بازهم اهدافشان محقق نشد و آثار زیانبار آن تنها متوجه‌ خودشان گردید.

به‌ مصداق این مثل معروف که‌ می‌گوید آش آنقدر شور بود که‌ آشپز هم صدایش درآمد! دبیر کل حدکا وقتی مطمئن شد حاصل چند ماه برنامه‌ ریزی پنهانی و هیاهوی مرتبط با سناریویشان علیه‌ حزب دمکرات کردستان ، به‌ جای منفعت، ضرر زیادی را متوجه شان ساخته‌، ناچار شد رأسا در تلویزیون حاضر شود و به‌ توجیه‌ ان بپردازد، غافل از اینکه‌ این کار هیچ گونه‌ کمکی به‌ او نمی‌کند، در این مجال اشاره‌ی کوتاه به‌ آن خواهیم داشت هرچند بحث در این باره‌ در این مجال نمی‌گنجد و آنچه‌ گفته‌ می‌شود تنها مشتی از خروار است.

آقای هجری در این مصاحبه‌، این موضوع را که‌ تئوری «الحاق» سناریویی  بوده‌ که‌ آنها علیه‌ حزب دمکرات کردستان به‌ راه انداخته‌ اند را رد نمود و خود و حزبش را از انجام آن مبری دانست! غافل از اینکه‌ خود ایشان در مراسمی که‌ به‌ این منظور ترتیب داده‌ بودند ابراز داشت «احتمالا شما خبر نداشته‌ باشید که‌ تعداد زیادی از روشنفکران متعهد در کردستان و اینجا در انجام این پروسه‌ تلاش نموده‌اند». سؤال اینجاست که‌ اگر شما در این جریان دخیل نبوده‌ اید چگونه‌ از تلاش و زحمت این روشنفکران در به‌ انجام رسانیدن این پروژه‌ مطلعید؟ و چگونه‌ است که‌ آنها را برای شرکت در این مراسم وحضور در تلویزیون «تیشک» از دور و نزدیک فرا خوانده‌ اید؟

یکی دیگر از مواردی که‌ می بایست دبیر کل حدکا در این مصاحبه‌ به‌ توجیه‌ آن می‌پرداخت این مسئله‌ بود که‌ آنها برای ناکام گذاردن تلاشهایی که‌ برای بهم نزدیک شدن این دو حزب در آستانه‌ی کنگره‌ی آنها صورت گرفته‌ بود دست به‌ این کار زده‌ اند در غیر اینصورت چه‌ لزومی داشت که‌ برای الحاق یک کادر تعلیقی حزب دمکرات کردستان به‌ آنها، دفتر سیاسی بیانیه‌ی رسمی صادر کند ومراسم جشن وسرور برگزار شود . در این مورد هم آقای هجری موضع غیرقابل تغییر شش سال اخیر خودشان را  به‌ ناگاه از یاد می‌برد و دلیلی جالب برای جذب این «گروه» (ممانعت از تشکیل یک حزب مستقل) می‌تراشد! اما چه‌ کسی می‌تواند این سخن را جدی بگیرد؟ اگر آنها براستی نگران از تشکیل یک حزب مستقل بودند چرا همواره‌ در طول شش سال گذشته‌ از حزب دمکرات کردستان خواسته‌اند نام خود را تغییر دهد و با یک نام دیگر و به‌ صورت «یک حزب مستقل» درآیند؟!

آقای هجری همچنین می‌بایست پاسخی به‌ سؤال مردم مبنی بر تعداد و وزن کسانی که‌ به‌ آنها ملحق شده‌ اند می‌داد.

در شرایطی که‌ همراهانشان از طریق تشکیلاتی وبه‌ صورت غیر رسمی مژده‌ی الحاق 120 تا 150 نفر را به‌ هوادارانشان داده‌ بودند آقای هجری در این مصاحبه‌ سخاوتمندانه‌ به‌ 70تا80 نفر قناعت میکند! اما برای اثبات این ادعا چیزی جز قطعه‌ فیلمی که‌ در آن گویا 7-8 نفر از اعضای حزب دمکرات به‌ آنها ملحق شده‌ اند چیزی در چنته‌ ندارد! آیا بهتر نیست که‌ آقای هجری لیست آن 70-80 نفری را که‌ از حزب دمکرات کردستان به‌ آنها ملحق شده‌ اند را همراه با جایگاه تشکیلاتی و مسئولیتشان منتشر نمایند و یک بار برای همیشه‌ خود را از چنگال این پرسشها برهانند؟!

از اینها جالب توجه‌ تر ، این مسئله‌ است که‌ دبیر کل حدکا می‌گوید در این مدت(از آغاز این سناریو تا بحال) ما سخنی بر ضد آنها(حزب دمکرات کردستان) بر زبان نرانده‌ایم، اگر هم سخنی علیه‌ آنها گفته‌ شده‌ از زبان دوستان ناراضی خودشان جاری شده‌ است ! تعبیر این سخن آقای هجری این است که‌ تنها هزینه‌ی ای که‌ حدکا در این راه انجام داده‌ است در اختیار قرار دادن تریبون تلویزیون «تیشک» بوده‌ و بقیه‌ی وظایف(سخن گفتن علیه‌ حزب دمکرات کردستان) به‌ عهده‌ی خود ناراضیان حزب دمکرات کردستان و آن جمع به‌ اصطلاح روشنفکری گذارده‌ که‌ بر حسب اتفاق وارد این پروسه‌ شده‌ بودند !

دبیر کل حدکا دوباره‌ از یاد برده‌ بودند که‌ مراسمشان را « مراسم جشن الحاق و اتحاد صفوف حزب» نام نهاده‌ بودند و تحت عنوان «متحد ساختن صفوف حزب» منتی هم بر سر مردم کردستان گذارده‌ بودند. در حال حاضر که‌ مردم فهمیده‌ اند این هیاهو غیر از تحریف واقعیت و مخدوش ساختن پروسه‌ی اتحاد دو دمکرات چیزی در بر نداشته‌ ، به‌ جای پذیرش شجاعانه‌ی شکست این سناریو و درس گرفتن از آن مردم را به‌ « تداوم سیاستی که‌ تا بحال در پیش گرفته‌ اند» دلخوش میکند،  سیاستی که‌ آن را به‌ اتحاد صفوف دمکرات تعبیر میکند اما در واقع میتوان هر نامی غیر ازاین را بر آن نهاد .براستی که‌ مردم را نادان فرض کردن هم حد و مرزی دارد!

صد بار بدی کردی و دیدی ثمرش را                                   نیکی چه‌ بدی داشت که‌ یک بار نکردی؟!

دیار و نادیار اضافه می کند مدیر اصلی این پروژه شخص کاوه بهرامی با همراهی نظیف قادری بوده اند! همین افرادی که با بالا گرفتن تب بحث رفراندوم در حزب تهدید به برخورد و برهم زدن نظم کنونی حزب نموده اند. هجری فقط پوسته کار و مترسک آنها و چهره ای برای موجه جلوه دادن اقداماتشان است!



+ نوشته شده در 13 / 5 / 1391برچسب:, ساعت توسط دابراو |

فرمان برای تجزیه-1

گوشه های پنهان توطئه،برای تجزیه مهاباد

روز ششم ژوئیه1945(15تیر1324)،کمابیش دو ماه پس از تسلیم بدون شرط آلمان،دفترسیاسی کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی،طی فرمانی میرجعفر باقراف،دبیرکمیته مرکزی حزب کمونیست آذربایجان شوروی،ماموریت داد تا(اقدامات برای ایجاد جنبش تجزیه طلبی در آذربایجان جنوبی و دیگر استانهای شمالی ایران)راآغاز کند.دراین فرمان آمده بود:
1-لازم است،اقدامات مقدماتی برای ایجاد منطقه خودمختار ملی آذربایجان با اختیارات گسترده در داخل ایران آغاز گردد.
همزمان،باجنبش تجزیه طلبی جداگانه دراستان های گیلان،مازندران،گرگان و خراسان ایجاد گردد.
2-ایجاد یک حزب دمکرات در آذربایجان جنوبی،بنام (حزب دمکرات آذربایجان) (فرقه دمکرات آذربایجان)،باهدف راهنمایی(راهبری)جنبش تجزیه طلبی.ایجاد حزب دمکراتیک در آذربایجان،باید با تجدید سازمان متناسب تشکیلات حزب توده ایران در آذربایجان جنوبی وادغام آن و همه ی هواداران جنبش تجزیه طلبی،ازهرگروه (درفرقه دمکرات)،همزمان باشد.
3-اقدام های مقتضی در میان کردهای شمال ایران،برای جذب آنان به جنبش تجزیه طلبی مجزا،برای ایجاد منطقه خودمختار ملی کردستان،بعمل آید.
4-استقرار یک گروه از کارگران مسئول،برای راهنمایی (راهبری) جنبش تجزیه طلبی و هماهنگ کردن اقدامات آنها،با سرکنسول اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی در تبریز.
نظارت عالیه بر این گروه،بعهده باقراف و یعقوب اوف می باشد.
5-مسئولیت کارهای مقدماتی انتخابات آذربایجان جنوبی برای پانزدهمین دوره ی قانون گذاری مجلس ایران،بعهده ی کمیته مرکزی حزب کمونیست آذربایجان (باقراوف و ابراهیم اوف) گذارده میشود تا اطمینان حاصل شود که نمایندگانی که انتخاب میشوند،هوادار جنبش تجزیه طلبی بر پایه ی شعارها (اصول)،زیر می باشند...
6-ایجاد گروههای رزمنده مسلح به جنگ افزارهای ساخت خارج(غیره رسمی)،با هدف فراهم اوردن امکان دفاع برای هواداران شوروی و فعالان جنبش تجزیه طلبی دمکراتیک و سازمانهای حزب (فرقه های دمکرات آذربایجان و دمکرات کردستان).
7-ایجاد انجمن روابط ایران و جمهوری سوسیالیستی شوروی آذربایجان،به منظور تقویت اقداما های فرهنگی و تبلیغاتی در اذربایجان جنوبی.
مسئولیت این مهم،بعهده رفیق {نیکلای} بولگانین،همراه با رفیق باقراوف،گذارده شود.
8-برای جذب توده های وسیع به جنبش تجزیه طلبی،لازم میدانیم که (انجمن دوستداران آذربایجان شوروی) در تبریز و تمامی نواحی آذربایجان جنوبی و گیلان،تشکیل شود.
9-کمیته مرکزی حزب کمونیست آذربایجان شوروی،موظف است که یک مجله مصور در باکو برای پخش در ایران و سه روزنامه در آذربایجان جنوبی،ایجاد کند.
10-بنگاه انتشارات دولتی (Yudin) متعهد است که سه ماشین چاپ مسطح در اختیار کمیته مرکزی حزب کمونیست آذربایجان قرار دهد،تا برای ایجاد امکانات چاپی (tipographskaya baza) برای حزب دمکرات (فرقه دمکرات) آذربایجان جنوبی بکار گرفته شود.
11-مسئولیت تهیه کاغذ خوب برای چاپ مجله ی مصور در باکو و همچنین سه روزنامه در آذربایجان جنوبی،بعهده narkomvneshtorg [کمیته ی خلق برای تجارت خارجی](رفیق[آناستاس]میکویان) گذارده شود.مجموع شمارگان،نباید از سی هزار نسخه کمتر باشد.
12-به کمیساریای خلق برای امور داخلی [nkvd] جمهوری اذربایجان شوروی،اجازه داده شود که زیرنظر رفیق باقراوف،برای کسانی که مامور اجرای این اقدامات می باشند،مجوز رفت به ایران و بازگشت از ایران،صادر شود.
13-برای تامین هزینه های جنبش تجزیه طلبی در آذربایجان جنوبی و انتخابات پانزدهمین دوره قانونگذاری مجلس،کمیته مرکزی حزب کمونیست آذربایجان شوروی،از صندوق ویژه ارز خارجی،مبلغی برای یک میلیون روبل (برای تبدیل به تومان) در نظر گرفته شود.
 
روز14ژوئیه 1945یعنی25مرداد1324،یعنی هشت روز پس از صدور فرمان دفتر سیاسی کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد جماهیر،دستورالعمل بکلی سری (در مورد انجام ماموریت ویژه در سراسر آذربایجان جنوبی و استانهای شمالی ایران)صادر کرد.دراین دستورالعمل گفته شده بود:
    فوری ترتیب انتقال پیشه وری و کام بخش (ازرهبران حزب توده)را به باکو برای انجام مذاکره بدهید.بسته به نتیجه مذاکره،انتقال پادگان(صادق پادگان)ریاست کمیته ناحیه ای حزب توده آذربایجان را در نظر داشته باشید...
به کمیته منطقه ای حزب توده تبریز و تشکیلات ناحیه ای آن توصیه کنید که تقاضای حزب دمکرات(فرقه دمکرات)آذربایجان را مورد بررسی قرار دهد و تصمیم به انحلال تشکیلات حزب توده گرفته و اعضا را،وارد حزب (فرقه)دمکرات آذربایجان بنمایند.
انجام کارهای تشکیلاتی برای ایجاد جنبش تجزیه طلبی برای: منطقه خودمختار آذربایجان و منطقه خودمختار کردستان،و با اختیارات گسترده؛ودر استانهای گرگان،گیلان و مازنداران و خراسان،تشکیلات جنبش تجزیه طلبی بر مبنای منطقه ای بنا شود...
روز13فوریه1945(24بهمن1323)،یعنی ماهها پیش از اعلام موجودیت فرقه دمکرات آذربایجان و کردستان،حسن حسن اوف که با ماموریت ویژه ای برای راه اندازی جنبشهای تجزیه طلبانه به ایران آمده بود،دراین گزارش67صفحه ای که برای میرجعفرباقراوف دبیرحزب کمونیست آذربایجان فرستاده بود،مینویسد:
مامورینی که از آذربایجان شوروی به اینجا امده اند،کارهای بزرگی انجام میدهند،لیکن هنگام اتخاذ تدابیر مهم چون از مقصود نهایی حکومت شوروی (تجزیه آذربایجان و شمال کردستان) بی اطلاعند،نمیتوانند کارها را چنانکه باید و شاید پیش ببرند...
دولت ایران که در آستانه فروپاشی است قادر به حفظ استقلال کشور خویش نیست.
وی در ادامه گزارش خود به میرجعفر باقراوف مینویسد:
ماموران آذربایجان شوروی،باید ایده ازادی خلق آذربایجان را مطرح کنند...زیرا ازادی اهالی آذربایجان جنوبی،برادران ما را برای همیشه از خطرمحو و نابود شدن،خلاص میکند...
ماعقیده داریم که شرایط جهانی برای اجرای این وظیفه تاریخی،بسیار مساعد است.باید آزاد کردن خلق آذربایجان در ایران،با قلع و قمع آلمان هیتلری،مصادف شود.
از آنجا که مامور کارکشته ای چون حسن حسن اوف میدانست که مردم آذربایجان،روی خوش به روسها و تلاشهای تجزیه طلبانه،نشان نمیدهند و شمار تجزیه طلبان با وجود چندین سال اشغال آذربایجان از سوی شوروی بسیار اندک است،به میرجعفرباقراوف یادآور میشود:
برای حل مسئله آذربایجان نمیتوان به گفتگوهای دیپلماتیک امید بست.آزادی آذربایجان جنوبی و برقراری حکومت کامل دمکراتیک در آنجا و یا الحاق آن به آذربایجان شوروی،تنها از طریق عصیان خلق قابل اجراست و بایستی متفقین(بریتانیا و آمریکا)را در مقابل عمل انجام شده قرار دهیم.
اما با گذشت زمان،ازآنجا که با وجود سلطه روسها بر آذربایجان،مردمان این خطه حاضر نبودند که با روسها در زمینه تجزیه میهن شان همکاری کنند،حسن حسن اوف به میرجعفر باقراوف پیشنهاد میکند:
از اینرو ضروری است آذربایجانی هایی مانند میرجعفر پیشه وری مدیر روزنامه آژیر،شعله ور سردبیر روزنامه و مالک از تهران به تبریز آورده شوند.درلحظات ضروری باید چند مامور برای رهبری،ازآذربایجان شوروی به اینجا فرستاد...برای حمایت ازاین حزب(درآذربایجان)پیشنهاد میکنم به آنها ماهانه ده هزار تومان کمک مالی شود.
وی در گزارش خود پیرامون مسئله کردها براین باور بود که:
بعدازحل مسئله(تجزیه)آذربایجان،باید به کردها خودمختاری اعطا شود و ماموران ما بایستی دراین جهت فعالیت کنند.
سرانجام روز 11ژوئن1945(21خرداد1324)کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی:
لایحه طرح تشکیل جنبشهای جدایی خواهانه در آذربایجان و سایر شهرهای شمالی ایران(شمال کردستان)را جهت اظهار نظر برای مولوتف،باقراوف و کافتارادزه،فرستاد.
 
ادامه دارد...


+ نوشته شده در 11 / 5 / 1391برچسب:, ساعت توسط دابراو |

گوشه های پنهان توطئه،برای تجزیه مهاباد

ازاین پس شما خوانندگان میتوانید گوشه های پنهان برای تجزیه مهاباد را که حاصل توطئه شوم اتحاد جماهیرشوروی برای تجزیه ایران می باشد را در این وبگاه بخوانید امیدواریم که با نظرات سازنده خود ما در پیشبرد هرچه بیشتر و بهتر مدیریت این وبگاه و رسیده به هدف شفاف سازی و آگاه سازی افکار عمومی یاری رسانید.

 
باوجود گذشت 64سال از روزگار تلاش نافرجام اتحادشوروی برای تجزیه مهاباد،هنوز گوشه های بسیلری از این رخداد شوم،پنهان مانده اند.
اتحادشوروی،بااشغال بخش های بزرگی از ایران در دوران جنگ جهانی دوم،کوشید تا با ایجاد فرقه دمکرات آذربایجان و نیز فرقه دمکرات کردستان،آذربایجان و همچنین،بخش هایی از کردستان،یعنی مهاباد را از ایران جدا کند.
درباره تلاش نافرجام اتحادشوروی در راستای تجزیه آذربایجان،پژوهش های بسیاری بعمل آمده و کتابهای زیادی نیز نوشته شده است.اما درباره جمهوری نافرجام مهاباد،کمتر پژوهش شده و کتابهای منتشره،بیشتراز سوی بیگانگان نوشته شده است و کتابهایی که به زبان فارسی نوشته شده اند،آکنده از یکسویه نگری است و نویسندگان،کمتر کوشیده اند تا این رخداد را از دیدگاه راستین آن،مورد بررسی قرار دهند و بن نوشته ها(اسنادومدارک)موجود را بکاوند و در راستای آنها،مساله را موردبررسی و ارزیابی قرار دهند.
در اثراین کمبود در زمینه پژوهش های تاریخی درباره تلاش اتحادشوروری برای تجزیه بخشهایی از کردستان،بسیاری از گوشه های مهم و اساسی این رخداد،پنهان مانده است،ازاین رو،نویسندگان این کتاب(گوشه های پنهان توطئه،برای تجزیه مهاباد-نویسندگان:دکترهوشنگ طالع و پیمان حریقی)کوشیده اند تا حد امکان،این خلاء را پر کنند و در این راستا،گوشه های پنهان آن را آشکار سازند و راه را برای پژوهش های آینده در این زمینه،هموار سازند.

بزودی افشاگری های تاریخی جالب،مستند و موثقی را در این زمینه برای خوانندگان انتشار خواهیم داد.امیدواریم که کماکان با نظرات و انتقادات سازنده خود ما را در پیشبرد هرچه بهتر آگاه سازی و شفاف سازی افکار عمومی یاری رسانید.



+ نوشته شده در 7 / 5 / 1391برچسب:, ساعت توسط دابراو |

منوی اصلی

دسته بندی خبر ها

درباره ی ما


ده نگێکی جیاواز له ناو حیزبی دێموکرات صدایی متفاوت از درون حزب دمکرات

آرشیو

نویسندگان

پیوند های وبلاگ

لینک های روزانه

امکانات

آمار وب سایت:  

بازدید امروز :
بازدید دیروز :
بازدید هفته :
بازدید ماه :
بازدید کل :
تعداد مطالب : 226
تعداد نظرات : 156
تعداد آنلاین : 1


خدمات وبلاگ نویسان
قالب وبلاگ - یاس تم

کلیه ی حقوق مادی و معنوی وبلاگ tarikere محفوظ می باشد.
قالب وبلاگ - بازی آنلاین - طراحی سایت

بازی آنلاین

بازی آنلاین

عکس

طراحی سایت

ابزار وبلاگ

قالب وبلاگ

موسیقی بی کلام

دانلود اندروید

گرافیک - ابزار طراحی

برترین مطالب