فردا نیوز: «شورشیرین»، روایتی خانوادگی
فیلم در کردستان آغاز می‌شود؛ در جاده سقز. داستان فیلم، داستان پدری است که برای حضور در مراسم عقد پسرش راهی مناطق غرب کشور که ضد انقلاب درآنجا حضور پررنگی دارد، شده است. میانه راه نیروهای حزب دموکرات آنان را از ماشین پیاده می‌کنند آن‌ها را به اسارت می‌گیرند. نهایتا پدر خانواده از طرف ضد انقلاب مامور می‌شود تا برای به چنگ آوردن شهید کاوه با دشمن همکاری کرده و خانواده خود را نجات دهد.
کارگردان در نشان دادن میزان خشونت دشمن، اغراق نمی‌کند. به نظر می‌رسد آنچه او در «شور شیرین» به تصویر می‌کشد کاملا بر اساس وقایع اتفاق افتاده توسط عمال حزب دموکرات است. آتش‌کشیدن مسجد و در آتش انداختن روحانی سنی به دلیل اعتراض به حضور ضدانقلاب در مسجد، قتل پسر کدخدا و گروگان گرفتن دختر او بخشی از خرده جنایت‌هایی است که در حق  مردم کردستان شده و اردکانی در فیلمش کوشیده بخشی از این جنایات را نشان دهد.مجموعا فیلم، کشش لازم برای جذب مخاطب را دارد و تا دقایق آخر فیلم این جذابیت حفظ می‌شود. مخاطب شورشیرین به هیچ وجه میانه فیلم از تعلیق‌های بی‌خود و بی‌جهت خسته نمی‌شود و همه کشش‌ها و تعلیق‌های داستان با دقت در جریان فیلم استفاده شده است.
«شور شیرین» بر خلاف بسیاری دیگر از فیلم‌های جنگی، صحنه دلدادگی زوج‌های جوان حاضر در جنگ نیست؛ گرچه این مولفه با ظرافت در فیلم به تصویر کشیده شده است اما دلدادگی پسر و دختری که قرار است با یکدیگر ازدواج کنند، هرچند جزئی جداناشدنی از داستان است اما محور فیلم قرار ندارد.
کارگردان شور شیرین از بیهوده بزرگ کردن نیروهای پاسدار و انقلابی پرهیز می‌کند. در «شور شیرین» رزمنده‌های انقلابی همیشه پیروز نیستند و در سکانسی از فیلم، پس از حمله نیروهای حزب دموکرات تمامی پاسدارها توسط ضد انقلاب به شهادت می‌رسند. لذا فیلم، باورپذیرتر از آن دسته از فیلم‌هایی است که رزمنده‌ای با توان کم لشگری را اسیر مي‌کند. در بستر همین روایتگری در «شور شیرین»، از میزان سنگدلی دشمن هم پرده برداشته می‌شود؛ سر یکی از نیروهای انقلابی توسط سرکرده دشمنان بریده می‌شود و بدن سرهنگ جعفری هم گلوله‌باران می‌شود و نهایتا پوتین‌های نوی او توسط ضد انقلاب به سرقت می‌رود.
پایان بندی خوب شور شیرین از دیگر عناصری است که این فیلم را از سایر فیلم‌های سینمای دفاع مقدس متمایز می‌کند. داستان، داستان درایت یک رزمنده است، نه قرار است چیزی بر این داستان اضافه شود و نه قرار است چیزی از آن کم گردد. رزمنده‌ای که قوام کردستان در بخشی از تاریخ آن منطقه، بخاطر وجود او بوده است. «شور شیرین» راوی قسمتی از حماسه دلاوری‌های شهید کاوه است و الزاما پایان‌بندی تراژیک ندارد. به این معنی که برای تحریک آلام مخاطب، کارگردان در پایان فیلم، کاوه را به شهادت نمی‌رساند؛ مجموعا کارگردان در «شور شیرین» کوشیده کاوه را به جامعه معرفی کند.

«شور شیرین»؛ فیلمی که باید دید
سینمای جنگ ـ‌که شامل سینمای دفاع‌مقدس هم می‌شود‌ـ گستره بسیار وسیعی دارد و در تمام دنیا نیز این گونه سینمایی مورد اقبال قرار گرفته است. بسیاری از فیلم‌های جنگی تولید شده در کشورهای دیگر با حمایت صریح رسانه‌ها، دولت، نهادها و... مواجه می‌شود و افراد در فرهنگ‌های مختلف می‌کوشند سینمای جنگ ـ‌که راوی دوره‌ای از تاریخ مقاومت یک ملت است‌ـ را زنده نگاه دارند. در کنار این مساله باید تاکید کرد سینما مخاطب عمومی دارد و بدون تردید، دسته بندی آن به سینمای متعهد، سخیف، ارزشی، دینی، مبتذل، دفاع مقدس و... باعث نمی‌شود مخاطب عمومی سینما به فیلمی که بر روی آن تبلیغات مناسب صورت گرفته باشد، بی‌توجهی کرده و از دیدن آن غفلت کند. بنابر این، تبلیغات، کلید گمشده اقبال مخاطبان به فیلم‌های مختلف سینما است و فیلمی مانند «شور شیرین» به دلیل معرفی یک قهرمان ملی و همچنین روایت مقاومت مردم کردستان در مقابل ضد انقلاب فیلمی است که باید حداقل یک بار توسط هر ایرانی دیده شود؛ فیلمی که علیرغم داشتن گزاره‌های یک فیلم مردمی و شایسته توجه، در دام بی‌توجهی رسانه‌ها در حال فراموشی است.

نظرات شما عزیزان:

کابرایه‌ک

ساعت2:24---3 مهر 1391

به‌راستی که‌سانێکی ڕووهه‌ڵماڵاو و بێشه‌رم و بێ ئابڕوون
کورد چۆن ده‌بێ ئاوا تاریف و ته‌مجئد له‌ دوژمن و داگیرکه‌ری وڵات و نه‌ته‌وه‌که‌ی بکات و ئاوا بێشه‌رمانه‌ ئه‌ساڵه‌ت و نه‌ژاد و ناسنامه‌ی خۆی سووک و چرووک بکات ؟!
ماڵی دنیا خۆشه‌ویسته‌ به‌ڵام نه‌ک به‌م نرخه‌ قورسه‌!!

ساعت0:34---3 مهر 1391

[وب سایت] - [ایمیل]

salav bo to har beji .be manam sar bezan montazeram.age khasti belinkam

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: