دراین بخش از خاطرات مامه غنی به برهه ای حساس از تاریخ ایران و کردستان و ایضاً حزب دمکرات اشاره می نمائیم که میتوان گفت بزرگترین اشتباه حزب دمکرات و کوله درآنزمان همان قضیه "بایکوت"-ابزار پیش پا افتاده ای که از همان آغاز استفاده از آن جواب نداد از رفراندوم1358گرفته تا انتخابات اخیر مجلس ایران-در مورد رفراندوم بود و به دنبال آن افزایش بی اعتمادی جمهوری اسلامی و در راس آن هیات های مذاکره کننده در آن زمان نسبت به نیت واقعی حزب دمکرات است.دراینجا غنی بلوریان مانند بسیاری از اتفاقات و رویدادهای دیگر که خود شاهد عینی ماجراها بوده به بیان واقعیت می پردزاد؛لذا خوانندگان عزیز را دعوت میکنیم به خواندن و تعمق در مورد "ناگفته های تاریخی"که بلوریان به بیان آنها پرداخته و ما هم رسالت خود میدانیم تا آن را به گوش همگان برسانیم.

دولت بازرگان،روز 12 فروردین 1358/1979 را برای رفراندوم و تعیین شکل نوین دولت ایران مشخص کرد.ما رهبران حزب دمکرات نیز در جلسه دفتر سیاسی و کمیته مرکزی حزب تصمیم گرفتیم که در رفراندوم شرکت کنیم وبه مردم اطلاع دهیم که به گرمی از رفراندوم استقبال کنند،بلافاصله پس از اتخاذ این تصمیم از سوی حزب به ما خبر رسید،که شیخ عزالدین حسینی علیه رفراندوم بیان نامه ای منتشرکرده و شرکت مردم در رفراندوم را حرام دانسته است.این خبر ناخوشایندی برای همه اعضای مرکزی حزب بود و بر این اساس من با عصبانیت زیادی تلفنی بر سر شیخ عزالدین فریاد زدم و گفتم:

-تو منافع خلق کردستان را در نظر نمیگیری و باید یک روز پاسخ این رفتار ناپخته و غیرسیاسی خود را به ملتمان بدهی و قبل از در نظر گرفتن پاسخ نامبرده گوشی تلفن را گذاشتم.نامبرده تلفنی پیش قاسملو از من گلایه کرده وگفته بود،غنی به تندی با من حرف زده و حرفهای ناشیرینی به من گفته.قاسملو گفت:تو چرا شیخ عزالدین را عصبانی کرده ای،من نیز گفتم:حق داشتم،شیخ عزالدین به دستور کو مه له کار میکند،انتشار این بیان نامه از تفکرات خودش سرچشمه نمیگیرد.

عمل شیخ عزالدین،تاثیر بدی برقاسملو گذاشت و او را صدوهشتاد درجه تغییر دادودرنتیجه قاسملو گفت:

-"ما نباید در رفراندوم شرکت کنیم،مشارکت ما در رفراندوم موجب سبک شدن اسن و مردم طرف شیخ عزالدین را میگیرند و ما نیز دست خالی خواهیم ماند."

ما اعضای دفتر سیاسی و کمیته مرکزی حزب با شنیدن این حرف از زبان قاسملو،بهت زده شدیم و بدون اینکه هیچ کدام در مخالف او حرفی بزنیم،مصوبات دفتر سیاسی را کنار گذاشته و تصمیم دکتر قاسملو را به عنوان مسیر حرکت آینده خود انتخاب کردیم و شریک آن اشتباه سیاسی شدیم.ما به دنبال ابطال تصمیم کمیته مرکزی حزب،دنباله رو شیخ عزالدین شدیم و طی یک بیانیه اعلام داشتیم،حزب دمکرات در رفراندوم دولت موقت بازرگان مشارکت نمیکند و از مردم کورد درخواست میکنیم رفراندوم را بایکوت کنند.

این اشتباه بسیاربدی بود که ما کردیم،ما تازه از پیش امام خمینی و مهندس بازگان برگشته بودیم و دلمان خوش بود و روشنایی هایی می دیدیم ولی متاسفانه بنا به قول گذشتگان"پس از خرابی بصره" من تازه حرف های قاسملو به یادم آمده بود که میگفت:بیائید به دنبال حرفهای خوشایند بازرگان بیفتیم و او را تشویق کنیم تا توافق نامه ای با ما امضا کند.زمانی که این گفته را به یاد قاسملو آوردم،نامبرده گفت:

-"نمی شد،شیخ عزالدین برسر راهمان مانع ایجاد کرد."من هم در پاسخ گفتم:

-این موضع خودش نیست،او افسارش در دست کومه له است و اعتقادی به حرف خودش ندارد.تو میدانی کومله اکثر اوقات گفته است:"ما برای رسوا کردن رژیم در مذاکرات شرکت میکنیم".کومله به گروه های مائوئیستی ایران وابسته است و به سرنوشت و منافع خلق کورد فکر نمی کند،قاسملو به حق پاسخ مرا داد و گفت:

-"کاک غنی،بهتر بود این حرف را در دفتر سیاسی مطرح میکردی،چون امکان داشت رای همه را عوض کنی.تازه چه فایده ای دارد؟"

بااین گفته قاسملو،به من اتمام حجت شد و اشتباه خود را به یاد آوردم و گفتم:

-دکتر حق با توست ولی ما همه در برابر این کار نپخته مسئول هستیم و تاریخ ما را نخواهد بخشید.بدین طریق عدم شرکت حزب دمکرات در رفراندوم تعیین سیستم آینده ایران ضدیت آشکار باامام خمینی و دولت موقت بازرگان بود.بدین طریق نیز براساس نوشته روزنامه کیهان شماره10672 روز 12 فروردین سال1358،درمهاباد23569،سردشت12367،بانه11393،سنندج101618،سقز34826،قصرشیرین6695،سنقر40652 نفر رای"نه" به جمهوری اسلامی ایران دادند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: